ağladıkça közdür dinler gözüktü
gelir geçer dese durmasın ustam
dağladıkça sözdür güler büzüktü
kulağından sese burmasın ustam
yakından değilse uzaktan yorar
sakından meğilse tuzaktan karar
çakından yığılsa tozaktan zarar
yarımcağız pasa kurmasın ustam
yarım yamalak dur gelenle tanır
kızmamış taşmamış kimle utanır
ödülünden aldıkça yüksek atanır
deli gönlüm yasa gurmesin ustam
borcumdur bilirim borçtur öderim
sırtımda torbamdır boştur yederim
köroğlundan ayvaz coştur giderim
yüce yürek hasa vurmasın ustam
ozan efem derse olmaz da olmaz
oluğa dök suyu dolmaz da dolmaz
süremi gelmeze solmaz da solmaz
yerine düşmedik hurmasın ustam
280112denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 8.3.2012 07:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/08/ustam-49.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!