Ustam Şiiri - Mustafa Kılıç

Meyve sonbaharda çiçek açıyor.
Kediler fareden korkmuş kaçıyor.
Karga bülbül ile dalga geçiyor.
Arılar artık bal, yapmıyor ustam.

Ortalık toz duman, fena karıştı.
Köpekle çakallar çoktan barıştı.
Tavşan ile kaplumbağa yarıştı.
Kaplumbağa önde gidiyor ustam.

Tilkiler aç kalıp şehire indi.
Ayılar yol kesip taksiye bindi.
Tavukla pazarlık yapıyor hindi.
Yılbaşı yaklaştı, az kaldı ustam.

Eskiden âlimler ilim yayardı.
Herkes birbirini, sever sayardı.
Bir kural konulur, herkes uyardı,
Şimdi kurallara, uyan yok ustam.

İtibarın vardır, çok ise paran,
Çevrende herkesle iyidir aran,
Gördüğü her yerde hal hatır soran,
Paran yokken selâm, vermiyor ustam.

Sakın şu da olmaz deme hayatta.
Dilenciler âlem yapmış lüks yatta.
Komşu can çekişir hemen üst katta.
Alt katta davullar çalıyor ustam.

Nereye varacak bu işin sonu.
Haya firar etmiş, gören yok onu.
Adam çırılçıplak, indirmiş donu.
Bir de pis pis bakıp gülüyor ustam.