Küçükken Yunus Emre, Karacaoğlan, Pir Sultan Abdal,
Ve Dadaloğlu’nun şiirlerini ezberlerdim.
Kafiye, durak, redif, nakarat derken,
Bolca okudum Yahya Kemal Beyatlı’dan.
Unutmadım Faruk Nafiz Çamlıbel’le Fazıl Hüsnü Dağlarca’yı
Ílham aldım her zaman Orhan Veli, Cahit Külebi’den.
Íşte güçlü kalemler Nazım Hikmet, Necip Fazıl Kısakürek
Saf Türkçe kullanmaya çalıştım Cahit Sıtkı Tarancı gibi,
Hiciv kaptım Ümit Yaşar Oğuzcan’dan.
Sıkça Ceyhun Atuf Kansu’yla, Aşık Veysel’e baktım
Dağarcığımı tıka basa doldurdum.
Şiirden düzyazıya, röportajdan öyküye
Akıp gitti kalemimin ucundan.
Behçet Necatigil, Sabahattin Kudret Aksal gibi
Daha nice ismini yazamadığım
Genç şairler yetişti,
Necati Cumali, Oktay Rifat, Can Yücel ve de Ali Püsküllüoğlu.
Bunların hepsi birbirinden değerli
Türk şiirinin gözbebeği,
Ustalarım,
Şairler.
SÖZÜN ÖZÜ:
İlim, akrabalar tarafından yağma edilemeyen, hırsızlar tarafından çalınamayan ve başkaları ile paylaşılınca yegâne servettir. (Bhavabbuti)
Kayıt Tarihi : 9.8.2004 12:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (1)