Üstadım Şiiri - Süleyman Vardar

Aklı bulutlarda burnu havada
Kaprisleri çekilmiyor üstadım
Bu zır deli kızka başım belada
Dergahıma takılmıyor üstadım

Hangi meyhanede bir masa kursak
Muhabbete aşka yer yok dem vursak
Bir büyük rakıyla bir kadeh kırsak
Benden önce yıkılmıyor üstadım

Şüphelenmeye başladım huyundan
Bu bir melek değil şeytan soyundan
Çok hoşlanıyor tehlikeli oyunan
Heyecandan bıkılmıyor üstadım

Dağılmış saçları leylak kokuyor
O küçük ağzından lavlar akıyor
Bir öpücüğe bir servet çekiyor
Hiç utanıp sıkılmıyor üstadım

Sevdam dolaşıyor artık kanında
Büyüledi hayatımı sonunda
Ölüm bile küçülüyor yanında
Onsuz dünya çekilmiyor üstadım