Üstadım Şiiri - Metin Gürbüz

ÜSTADIM

Işık kaynağına ışık gerekmez
Kendi ışığını saçtı üstadım
Yürekteki cevher fazla beklemez
Cevherin üstünü açtı üstadım

Sivralan köyünde bir çiçek bitti
Çiçeğin dalında bir bülbül öttü
Bülbülün nidası alemi tuttu
Sığmadı Sivas'a taştı üstadım

Kararınca gözlerinin merceği
Gönül gözü ile gördü her şeyi
Sağlamlardan iyi seçti gerçeği
Dereler tepeler aştı üstadım

Üstatlar malını söyledi pişti
Buldu cevherini üstünü eşti
Dertl'oğlu ozanlar önüne düştü
Bütün ozanlara baştı üstadım

Metin Gürbüz