Üstadım Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

Yel oldun, sel oldun, aktın gönlüme,
Renk kattın her mevsim, gonca gülüme.
Özverili fedakârsın, sen tek kelime,
Seni çok seviyorum, Sonsel üstadım…

Minicik tomurcuktum,kocaman güle döndüm,
Akan küçük bir ırmaktım,seninle sel’e döndüm.
Her besteyi çalabilen, sihirli tele döndüm,
Üstadımsın, hocamsın,Sonsel abimiz.,

İnsanlığına, dostluğuna,inan ki doyum olmaz,
Sensiz gönlüm boş kalır,bir daha sükun bulmaz.
Bensiz olur üstadım, bu dünya sensiz olmaz,
Allah sana sağlıklı,, çok uzun ömür versin.

Hep açmaya çalıştın, benim sanat yolumu,
Sayende görüyorum, artık sağ ve solumu.
Yollarına sererim, kalan bir tek çulumu.
Üstat Nuri Gökhan Sonsel abimiz.

Benzersın dalında, öten bülbüle,
Gül açar seslenir, dilinde çile.
Nasıl bir aşk katarsın ki, her gonca güle,
Hayatın damarısın, büyük üstadım.

İnsanları bilirim, iyi tanırsın,
Gönüllere şiirlerle, sen uzanırsın.
Sevda ile yatarak,sevdayla uyanırsın,
Üsdat Nuri Gökhan Sonsel abimiz.

Her zaman hazırsın, kul’a hizmete,
Gönüllere yazarsın, her gün reçete.t
Hedefterin aşk değil, sevdadan öte,
Sen çok özel birisin, Sonsel abimiz.

Muhabbet yapraklı,sen ulu çınar,
Dalına her sabah, kumrular konar.
Sende daha nice,nice, güzellikler var,
Üstadımsın,hocamsın, Sonsel abimiz.

ŞAKALAR’I, dostun tutar, SAYGILARIMLA
Düşünceye sevgi katar.
Aşkla yatıp, aşkla kalkar,
Üsdat Nuri Gökhan Sonsel abimiz. ŞAİR TURAN ŞAKALAR