Hep olsaydı ilkbahar saçılmazdı yapraklar
Gözün yüzümde yanar bakar sevinçle bakar
Hangi vefa borcum var diyen emaneti saklar
Gönle girebileni kimler kime yasaklar
Kaçınılmaz son gelir beklenen günse güzel
Bak dostların yanında hayatın gül ne güzel
Dost dedin dost ömrünce özde insan pek özel
Önünde serilmişse ağılmış günde ezel
Öyle kurdun tahtını yapacaklar yâdını
Söz gerek ses gerek ki senin gibi yapanı
Ölmedin sen kalplerde yaşarsın anı anı
Yazdım Üstadım yazdım silinemez adını
Neslin ulu köktendir bir benzeri Fatihin
Yükseklerde uçandır görülmemiş şahinin
Neresine konar ki kora yanmış kürenin
Üstadısın sen hocam kalan son mefkûrenin
(02.07.1998-Adana)
Arif TatarKayıt Tarihi : 29.6.2008 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaybettiklerimizin yerleri ne derece doldurulabildi? Hep kaybediyoruz, kaybettik! Hiç olmazsa dualarımızla unutmayalım onları emi? Hep birlikte! .
emeğine +kalemine +yüreğine sağlık başarıların
daim olsun T.E.B.R.İ.K.L.E.R...
bunu haketmişlerdir.Onları unutmayan kadirşinas yürekleri
tebik etmekte bizim görevimiz olsun.Tam puan
Selam ve sevgiler hemşerim.
Onların sesleri kaldı...
Neyi vasiyet ettiler?
Ümitleri sende kaldı!..
06.09.2009-Konya
Arif Tatar
TÜM YORUMLAR (6)