Barla'ya sürdüler sesi soluğu çıkmasın diye,
Olmuş orasıda Risale-i nurların yazıldığı ilk medrese-i nurîye,
Söküp atamamışlar çünkü,yeretmiş anadoludaki herbir sineye,
Beşpara dahi vermemiş,büyük insan reva gördükleri hapis ve işkenceye.....
Frenk serpuşunu giymeyip,aslını muhafaza eden,
Kılık kıyafetini değiştirmeyip,ecdâdını savunan fiilen,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta