Üstâdım...2... Şiiri - İbrahim Tetik

Barla'ya sürdüler sesi soluğu çıkmasın diye,
Olmuş orasıda Risale-i nurların yazıldığı ilk medrese-i nurîye,
Söküp atamamışlar çünkü,yeretmiş anadoludaki herbir sineye,
Beşpara dahi vermemiş,büyük insan reva gördükleri hapis ve işkenceye.....

Frenk serpuşunu giymeyip,aslını muhafaza eden,
Kılık kıyafetini değiştirmeyip,ecdâdını savunan fiilen,
Darağacında sallanan hocaları gördüğü halde,
'Saçlarım adedince başlarım olsa,imâna kur'ana feda olsun'diyen.....

Kâfir rusun komutanı önünde eğilmeyen,
'Ben islâm âlimiyim,bir kâfirden üstünüm'diyen,
Namazını kılıp,gülerek pervâsızca kurşunlara göğün geren,
Zâlim komutanı insafa getirip,kendisinden özür dileten.....

Kur'ânın sönmez söndürülmez bir nur olduğunu isbat eden,
Bidatları bâtıl inançlar,köhne fikirlere hapseden,
Felsefeyi,kör tabiâtı şuursuz esbâbı dîne itaât ettiren,
İmânıyla dostlarını şevklendiren düşmanlarını kahreden.....