Üstadım Şiiri - Ramazan Uğur

Unuttu be üstadım unuttu
Ne kara gözlü kaldı
Ne de benim için çarpan bir yürek
O benim artık sadece yüreğimin
Derinliklerinde kalan
Eski bir anı oldu.
Öyle bir yandı bu yürek ki
Ne yağan yağmur
Ne de deryalar söndürür
Bu yangını.

Ama hala tükenmedi bende umutlar
Kendimi avuturum be üstadım
Sadece bir umut benimkisi
Olmayacak bir duaya amin demek gibi
Sadece yazarım be üstadım
Tertemiz sevgimin tarihini
O’na olan aşkımın sevdamın yanığını

Anlar mı dersin be üstadım
Bu aşkın bu yüreğin büyüklüğünü
Canlanır mı içimdeki solan o beyaz gül
Sana geliyorum dese be üstadım

Yine rüyamda gördüm kara gözlümü
Bir başka güzel olmuş be üstadım
Evlilik yaramış ona
Boyunca çocukları olmuş be üstadım
Bu sefer üzülmedim be kara gözlüme
Çok mutlu gördüm ben o’nu
Selam bile veremedim be üstadım
Bir hatırını bile soramadım

Rüyada olsa yine ağladım be üstadım
Saçlarını benim sevdiğim gibi
Melik yapmış be üstadım
Benim en sevdiğim elbisesini giymiş
O çok sevdiğim ruju sürmüş dudağına
Dayanamadım be üstadım

Yine yüreğim daraldı
Sığamadım hiçbir yere be üstadım
İçim içimi yedi
Kalktım oturduğum yerimden
Belki unuturum rüyamı diye
Deniz kokusu almak için
Sahile yürüdüm, yürüdüm
Sonra bir haber çıkmış gazetelerde
Kimliği belirsiz bir vatandaşın
Cesedi bulundu diye be üstadım...