Ben istanbulda bir siverek gecesini yaşıyorum.
Kendi hayalimde...
Şalvarlı babamı,tülbentli anamı düşündükçe.
Lastik ayakabılarla gezen çocuklugumu unutmadıkca.
Aileme madi destek saglamak(bu kibarların sözleri)
Amaç geçim saglamak için.
Komşum Sultanın yaptığı yoğurtu götürüp pazarda satmak
Yoğurt başı.yirmibeşkuruş almak.
O parayı ben kazandım,ben para kazandım diye övünmek.
Ve gururlanarak,sanki evin erkegi benmişim gibi;
Anama götürmek.
O sorumluluğu üstlenmek,işte aynı Siverek vede İstanbul..
Özlüyorum,Siverek küçelerinde arpa çarpayı oynamayı.
Özlüyorum,o küçelerde karanlıklarda gezmeyi..
Bir İstanbul gecesinde Siveregi yaşıyorum.
Arıyorum,Şeşnanım bakkalamcayı,ape kündür’ü
Mahallede ki topcuları,kor remmoy’yu.
Düğünlerimizde dümbeleğiyle,çaldığı ezgileri.
Acıyla geçen çocukluk günlerimin Siverek’ini
Yaşıyorum kendimce,bana bu ilhamı veren şairim.
Ustadım Odabaşına bu içten bir teşekkürdür bence.
Kayıt Tarihi : 20.5.2004 05:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)