Üstada Mektup Şiiri - Osman Onuktav

ÜSTADA MEKTUP

Yazmak istiyorum bir şeyler amma
Ne kağıt ne kalem yetmiyor Üstat
İdrak edemeyen derki muamma
Anlasa da fayda etmiyor Üstat

Dert dinletmesi zor, gelir ellere
Deli diye adım düşmüş dillere
Dikene razıyım renkli güllere
Bülbülüm konsa da ötmüyor Üstat

Bir yanım gurbettir bir yanım sıla
Yönümü arasam bozuk pusula
Nedense eksilmez başımdan bela
İtsem de öteye gitmiyor Üstat

Bu yürek herkesi kendi sanıyor
Yaralı kalp görse hemen kanıyor
O sönse benimki hâlâ yanıyor
Savruldu küllerim tütmüyor Üstat

İçimden geçene uyuyor dışım
Dalkavuk olana düşmedi işim
Kurduğum sofrada helaldir aşım
Yanlızken bir lokma yutmuyor Üstat

At gözlüğü takıp bakmam hayata
Zulmedenler gördüm çıkmış üst kata
İğneleyip durdum gelip de çata
Çürümüş astarı tutmuyor Üstat

Mevzu uzadıkça daldım derine
Bir el atıver de şu yaram dine
Kafkasi’yi koyda kendi yerine
Yarensiz bu dertler bitmiyor Üstat

Osman Onuktav
Kafkasi
08/10/2018