Üstada.. Şiiri - Ali Murat Özçelik

Üstadım duy beni..
Ağaç bir masanın başındayım,
Ezilmiş sorumlulukların altında, derin bir kasvette,
Yorgun, bıkkın ve bazen huzursuz
Siyaha karışmış, mutsuz eden bir adam oldum,
Sil be artık, tükenmiş bir hayatın ziftini, isini..

Üstadım duy beni..
Orda mısın, bir sorum var sana
Ne aradığımı biliyor musun ağaç masanın başında
Rotamı kaybettim, yolumu, ruhumu
Verir misin bana borç mutluluğu
Ver be artık, bırakma zamansız, amansız bi çareyi..

Üstadım duy beni..
Etraf çok kalabalık ama ben duymuyorum
Gözümün feri yok galiba, ağaç masanın başında
Kimse bakmıyor artık bana, İçime işlemiyor şiirler,
Şeytan bile gülüyor sanki boş nefesime
Anlaşıldı..
Kur artık baba çilingir sofrasını
Al be baba, al beni de yanına zamanı geldi artık..