Muhammed Sezai Karakoç Üstadıma...
Bediüzzaman gibi yaşadın hep onurla
Mehmed Akifçe çıktın gecenin karşısına
Pusatın yüreğindi, cesaretin körfezi
Haykırdın serden geçip çağların vicdanına
Şimdi gökler hüzündür, yorgun düşmüş nice ruh
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta