Küçük yaşta çıktı, yeşil Burdur ilinden,
Kim uzatmışsa tuttu, yad yabancı elinden,
İncitmedi kimseyi, incinmedi dilinden,
Daha ne yapacaktı, üstad İsa Kayacan.
Uzatılan bardağı, bal şerbeti doldurdu,
Ağlatmadı kimseyi, ağlayanı güldürdü,
Garazını kinini, yaşatmadı öldürdü,
Daha ne yapacaktı, üstad İsa Kayacan.
Fiziğine bakmadı, kim zayıf kimler şişman,
Gönül almayı bildi, ona olsa da düşman,
Hiç ayırım yapmadı, olmadı asla pişman,
Daha ne yapacaktı, üstad İsa Kayacan.
Sımsıcak sevgisini, ilmik ilmik dokudu,
Gece gündüz çalıştı, hem yazdı hem okudu,
Gönüllerde taht kurdu, kürsülerde şakıdı,
Daha ne yapacaktı, üstad İsa Kayacan.
İl ilçe hep dolaştı, bıkmadan usanmadan,
Bir günüm geçmez oldu, gayrı onu anmadan,
Sitem bile etmedi, yüreği hiç yanmadan,
Daha ne yapacaktı, üstad İsa Kayacan.
Gözütok’un gözünde, can kattı her canana,
Bir teşekkür çokmudur, üstadım Kayacan’a,
Uzaklardan yetişti, bendeki heyecana,
Daha ne yapacaktı, üstad İsa Kayacan.
Kayıt Tarihi : 13.8.2008 12:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!