Üstad Bediüzzaman Şiiri - Selman Seven

Hak erlerinin sönmeyen nurusun ey sen ey üstad
Asrın ilacı sendedir sendedirki ey üstad
İman kalesi yıkılmış gönüller harap üstad
Geldin temelinden onardın üstadım ey üstad

Bediüzzamanım gönüllerimiz hep seninle
Çok şükür Yarabbim Risaleler ellerimizde
Tüm dünya okuyor gönüller feth oluyor üstad
İman kalesi dimdik ayakta duruyor üstad

Besmelesiz doğan şeytandandır açsana gözün
Hak mülkünde er kulum bismillahtır ilk sözüm
İslam güneşim kuran hakikatim imandır özüm
Davama bir değil bin baş veriririm sonu olsada ölüm

Omuzunda yükün çok ağırdı ağırdı üstad
Zalimin zulmüne direndin direndin ey üstad
Ne kurşun ne idam yok edemez bu hakikatı
Kimseye kalmazki bu fani dünya saltanatı

Muradımız adabı şeriat dedim sürüldüm
Avama hak hakikat din dedim sövüldüm
Haktadır neşvünema dedim kurşuna dizildim
Zulüm ve iftira yüküyle idama gönderildim

Hakiki imanı elde edebilen bir insan
Korkusu yüce Allah tır okur dünyaya meydan
Ey üstad yeniden aydınlandı seninle cihan
Risale-i Nurla girdi kalplerimize iman

Ömrümü hakka adadım görsemde hergün zulüm
Kabir azabı yaşadım görünen surette hergün
Bin parça etseler bedenim Rabbimden dönmem yüzüm
Can feda ten feda haktan gelene yok sözüm