Üstad, Artık Ben Bilirim Sevdayı

gördüm... demeyin hatadır, insan affetmeli insanı
duydum... demeyin cahildir, yaradana bırakmalı
bildim... demeyin sevdadır, aşk canda kalmalı
sövdüm... demeyin sus; ... susmam bundan gayrı

benden sonra kalırsa kalsın tadı bu sevdanın
sildim adını hak ile, dürdüm defteri
çıktım zindandan, attım aşkı içeri
mecnun mu ferhat mı çıksın karşıma şimdi

küçük boynuna zincir takılsın,
gözlerine kandan sürme çekilsin
açılsın kalbi fıtratıyla
hangi dağın yılanıdır görülsün
kör bıçak ile başı kesilsin..

bende bilirdim acı çekmesini..
yufkama sarar bende yerdim zehiri
affederdim alnımdan vursaydı beni
lakin kurşun alna değil, kadere değdi

duy dağlarda deli gezen seyyah
duy çöllerde beyhude yanan gardaş
duy gömleği yaraya saran agah
yara derindir, sen bile bilmessin
onu değil, yaradan beni affetsin..

oyy, kahır değmemiş ela gözlü sefil
lanetim üzerinde, ahım üstündedir
bin kerre kan kussan dönmem sözümden
o kanlar yaş olup aksa gözünden.....