Üstad'a Akrostiş Şiiri - Mustafa İmre

T akatım kalmadı hayat yolunda
Ü züntü,keder beni boğdu be dost
R üzgarlarla savruldum dört bir yana
K arardı günlerim soldu be dost

İ çimde duygular kördüğümdür benim
Y üreğin aleviyle kavrulur bedenim
E l yarası değil bu aşktır nedenim
N açar geçen günlerim zordu be dost

İ nceden inceden süzülse gözyaşlarım
N ağme olsa bir bir şu keder taşlarım
U slanmaz yine çatıktır kaşlarım
G am yüklü bir ok beni vurdu be dost

U sanmadan bıkmadan yüklendim elemi
R üzgarım coştukça yordum kalemi
U çsuz giden bir yola sürdüm çilemi
G önülde akan sular durdu be dost

Ö zleminle yanar tutuşur gönlüm
N eredesin ey dost sensiz geçer ömrüm
Ü rkütmez,yıldırmaz da beni bu zulüm
L akin artık zamanım doldu be dost

L oş ışığı bozan güneş ol sabahıma
E y dost gel artık merhem ol yarama
R iya ile değil,rüya ol gel amma
İ smini sayıklamak beni yordu be dost

N e gelen ne giden sadece yokluğun var
B eklerim lakin gelsen neye yarar
E ridim tükendim yüzüme gülmedi yâr
K aranlık ruhumda kor du be dost

Ç aresizdim çilemi bölen yok idi
İ nce,temiz ruhunla kırdın bu kilidi
S ensin gönlümün kahraman Seyid'i
İ çime dost bakışın doğdu be dost

N asıl olsa yıkılmaz gönül surum
E limde sazım var,gönlümde UĞURUM...