"Uzatma dünya sürgünümü Ey Sevgili" dizelerin düşer şimdileyin fikrime...
İşte kavuştun en sevgiliye,
Sustum,sustun,sustuk memleketler boyunca.
Sessizliğin ve sensizliğin ağırlığı bir pranga ruhumuzda,
Öksüz kalmış bir medeniyetin kederli hüznü kalbimizde çırpınıyor,
Yetim çocukların ıstıraplı sancısı bir okyanus içimizde.
Ölümünle ölürken fikrinle diriliyor cihanda her bir köşe,
Ruhumuzda paslı zincirleri kırılıyor ümitsizliğin,
Selaların yükselirken arşa,
Kılıçtan keskin kaleminden minarelere,
Oradan da göğe dağılıyor fikrinin her bir hecesi..
Yükselip de kurşuni gökkubeyi yırtıyor aydınlığının feneri.
Ne fark eder ki toprağa teslim edilmiş bedenin..
Diriliğinle dirilmiş zihinler,
Ölümünle de dirilir.
Dirilir de ölümsüz olana senin kutlu coşkunla yürür.
Kayıt Tarihi : 9.4.2022 16:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Okay](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/09/ustad-a-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!