Üstad Şiiri - Ümit Işıkdağ

Al yanaklı oğlum hayalimdeydi
Bir duvaklı gelindi annesi onun
Sonrası benden değil, ondan malum
Gül bile kederden döktü dikeni
Sen bile bilmedin ne oldu üstad...

Hava çok soğudu,üşüdü ruhum
Yalnızlık sanki bir alevdi,buzdan...
Geçmişe baktım da pencerimizden
O hariç herşey söz etti bizden
Yandı gönlüm,şimdi kor oldu üstad...

Kah kırık kalpten, kah bir sözden
On yıl sonra yaş akan gözden
Bir bilinmezlik dehlizinden
Sır olup giden sevgilimizden
Getir bu meclise ne varsa üstad...