Usta Yalancı Şiiri - Mehmet Şahan

Ne yolcusun, ne de hancı,
Ustalaştın sen yalancı.
Belli ki çekmeden sancı,
Ustalaştın sen yalancı…

Yere bakıp yürek yakan,
Haksız iken haklı çıkan!
Kalpler kırıp, gönül yıkan,
Ustalaştın sen yalancı…

Yalanların sanki zehir,
Ne yutulur ne de yenir.
İkiyüzlü kime denir,
Ustalaştın sen yalancı…

Çok vaatler verdin halka,
Yalan sözde oldun marka
İçin başka, dışın başka
Ustalaştın sen yalancı…

Gözümüze baka, baka,
Utanmadan sattın caka.
Kimleri bastırdın faka,
Ustalaştın sen yalancı…

Her sözünden geri caydın,
İçimize nifak yaydın.
İnsanlığı hiçe saydın,
Ustalaştın sen yalancı…

Ülke senin köyün oldu,
Vatandaşın koyun oldu,
Sahtekârlık huyun oldu,
Ustalaştın sen yalancı…

Doyamadın sekiz yıla,
Her tarafa çektin cila,
Çiftçi muhtaç şimdi pula,
Ustalaştın sen yalancı…

Çırak değil artık kalfa,
Alıştırdı halkı zarfa,
Aklı erer her tür sarfa.
Ustalaştın sen yalancı…

Oy verenler olsa pişman,
Hemen dersin onlar düşman
Makarnacı oldu şişman,
Ustalaştın sen yalancı…

Teröriste dedin sayın,
Şehidime kelle, bayım! ...
Unutamam, hep ordayım
Ustalaştın sen yalancı…

BOP başkanı, hemi de eş,
Ermeni’yle kimler kardeş?
Hainlerle oldun derdeş,
Ustalaştın sen yalancı…

Amerika geçmiş başa,
İsrail de ona maşa! ..
Başkan oldun bir de haşa,
Ustalaştın sen yalancı…

Yer üstünde, yeraltında,
Sattınız hep el altında
Yediğiniz her haltın da
Ustalaştın sen yalancı…

Şahan der ki gör yatanı,
Sahipsiz sanma Vatan’ı.
Asla yaşatmam satanı!
Dikkat eyle sen yalancı…