Usta Oyuncu, Beceriksiz Kaleci

'Oyunu ustaca oynayanlar'
öyle bir çözmüşler ki etkiyi-tepkiyi;
yüzünüze bakarak öyle bir tatlı sırıtıp
öyle usulüne göre bir şut çekiyorlar ki
size atılan 'gol' hoşunuza bile gidiyor.
dert etmiyorsunuz da
saha kenarından -aslında rakibiniz bile olmayan-
oyunu sadece seyreden Seyirci ile kesiştiğinde bakışlarınız
bir anda 'gol'ün acısına düşüyorsunuz!

ve oyunu 'ustaca oynayan'a
yüzünüz, gücünüz yetmediğinden
bir şey diyemiyorsunuz da;
o zavallı seyirciye patlıyorsunuz çoğu zaman!

Seyirci'ye ise söz hakkı bile düşmüyor
yargısız infazla yükleniyorsunuz
bütün günahlarınızı.

Ama engelleyen kim?
Yürüyüp gidiyorsunuz kendinizce 'kar' saydığınız yolunuza.

ey Usta Oyuncu ve
ey Beceriksiz Kaleciler!
ayağınızı denk alın
bu hep böyle gitmez!

eliniz, ayağınız tutmaz olduğunda
ve yaşınız aldığında başını;
o masum Seyirci dimdik hala yaşarken
öyle bir çöker ki üzerinize 'adalet'
ve öyle 'pişman' olursunuz ki en derinden
canınızı bile o Seyirci'ye
ve yanında bekleyen Azrail'e
'al n'olur, hediyem olsun sana' diye
ağlaya ağlaya vermek istersiniz! ..

(Nisan 2006)