Usta..Ne dersin.... Şiiri - Mehmet Tunçer

Durulduk artık değil mi?
Deli dolu geçen koca bir ömürden,
İşte geride kalan.
Az kaldı az,
Birkaç mevsim, birkaç bayram.
Az biraz daha sıklaşsa adımlarımız,
Az biraz daha,
Ha eflatun usta,
Sen ne dersin bu hususta.
Bu döngü,
Bu yaşam yorsa da bizi,
Yorgun yüreğimize söz geçiremiyor
Her şiirde yeni bir aşk yaşıyor,
Hiçbir ümit olmasa da,
Yeniden sevdalanıyoruz…
İstemek sahiplenmektir diyerek
Hep bir şeyler istedik yaşamdan.
Nelerimiz var elde avuçta,
Yani mutlu ve de huzurlu muyuz?
Yetinelim
Şükür mü edelim
Ha eflatun usta sen ne dersin bu hususta…
Belki ilk aşkımızdı,
Belki de son hadi öyle diyelim.
Evlendik karıştık çoluk, çocuğa
Önceleri hiç önemsemedik,
Onlar büyüyüp serpildikçe,
Biz yaşlanı vermişiz,
Fikirlerimize dudak bükülür
Sözlerimize bıyık altı gülünür olmuş
Ha usta sen ne dersin bu hususta…
Geçmiş zamanların birisinde,
Kim demişse demiş işte.
Üç evreni varmış insanoğlunun,
İlki eşek
İkincisi köpek
Üçüncüsü maymun.
Ha usta duydun mu?
Duymadıysan duy işte.
Sen ben yani biz,
Hangi çağındayız yaşam evreninin?
Ha usta sen nedersin bu hususta…