Usta ile çırak Şiiri - Yasin Subulan

Usta sabah uyandı.
Önlüğünü giydi,
Kollarını sıvadı,
Başladı ateşi körüklemeye.
Çırak ona bakıyor,
Usta demiri dövüyor,
Çırak ona özeniyor,
Usta bakıp gülümsüyor.
Bu biraz yürek işi diyor usta.
Çırak ustaya bakıyor gülümsüyor.

Usta sabah uyandı.
Önlüğünü giydi,
Kollarını sıvadı,
Başladı tezgâha yürümeye.
Çırak ateşi körüklüyor,
Usta demiri dövüyor.
Çırak ona özeniyor,
Usta bakıp gülümsüyor.
Bu biraz akıl işi diyor usta,
Çırak ustaya bakıp düşünüyor.

Usta sabah uyandı.
Önlüğünü giydi,
Kollarını sıvadı.
Çekiç ustanın elinde,
Çırak ateşin önünde.
Usta yere düştü,
Bir daha doğrulmadı usta.
Çırak aldı çekici eline,
Başladı demiri dövmeye.
Tıpkı ustası gibi,
Onun izinde.
(Onlar gibi kavgamızı şekillendirenlere, ustalarımıza)
19 Eylül 2004 Pazar