Usta Divanı-4 Şiiri - Mehmet Yücel

Ne sen o ustasın ne ben o çırak.
Yeşil umudumuz boz oldu USTA.
Çok iyi dediğin niyeti bırak.
O niyet sahteye koz oldu USTA.

Kim yolcu kim hancı görüyor musun.
Dost düşman karıştı biliyor musun.
Yoksa aşık mısın seviyor musun.
Bunlarda bir anlık poz oldu USTA.

Sen benim ustamsın saygım var sana.
Kandırdılar bizi gel inan bana.
Beklentim kalmadı hayattan yana.
Cahilin gözünde yoz oldu USTA.

YÜCEL bin öğrenci hayat öğretir.
İkide bir tembel diye diretir.
Bulur isen bana bir imkan getir.
Bende ki imkanlar toz oldu USTA.