Usta Divanı-3 Şiiri - Mehmet Yücel

Arkadaş demiştin, dostluk demiştin.
İkisinin içi kof oldu USTA.
Dengeler değişti insan değişti.
Benim ezberlerim of oldu USTA.

Güven mi kaldı ki güven duyalım.
Gidiş doğru ise biz de uyalım.
Saygısız olanı nasıl sayalım.
Sömürün ismi af oldu USTA.

Soysuz soylu olmuş, soylu da soysuz.
Erkekler oyuncak kadınlar huysuz.
Madem gerçek bu madem biz buyuz.
Ben Yiğidim demek laf oldu USTA.

Hangi yol doğrudur hangisi eğri.
Biliyorsan uzak durma gel beri.
Mana taşımıyor o alın teri.
Mertler, namuslular saf oldu USTA.

YÜCEL gider gelir çarpar engele.
Oyuna getirdi beni hergele.
Sevda denen şu zalime bak hele.
Seviyorum demek gaf oldu USTA.