İnsan olursa söz söyleme de usta.
Mutlaka bir sözü olur her hususta.
Doktorlukta ise eğer insan usta.
Kuyruk olur kapısında nice hasta.
Aşçılık konusunda olursa usta.
Tat verir damaklara, börek ve pasta.
Kap kacak yapmada mahir ise usta.
Ayrı zarafet olur, tavada tasta.
Sevda adamlığındaysa eğer usta.
Güzellik okunur hüzünde ve yasta.
İnsan bilek gücündeyse şayet usta.
Güç ve kuvvet görülür bakınca kasta.
Dersiniz: “ sanırsın kendini sen usta”
“Rahata erelim sen hele bir susta.”
Evet, ben çırağım küsmesin bir usta.
Bir damlayım, şiir denen okyanusta.
Edep yönünden olur, hakiki usta.
Hayat vardır; hayâda, arda, namusta.
Mustafa EROL
01.Ağustos.2010
Antalya/ Manavgat
Kayıt Tarihi : 2.8.2010 05:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Erol](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/02/usta-92.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)