Usta Şiiri - İlhan Keskin

Canlar canı elimin ekmeği alın terim
Ar namusumda kılavuzum hak yolunda desturum
Sen ki koca çınar bilgi dağarcığım
Alın terimde ki tuzum yediğim lokmadaki umudum
Sen ki her lokmamda besmelem yutkunduğumda ki duam
Senle başladı miladım hayat senle anlaşılası oldu
Demirler senle öldüresi olmaktan çıktı
Hayat verirken demire döverken örste
Ne insancıl amaçlar yarattın aklınca insanlık adına
Ne güzel umut işledin hem demire hem körpe beynime
Hep derdin ya usta sevgi işledikçe demirde bile çiçek açar diye
Ne kadar haklıymışsın be usta umut çiçek açmişsa gönülde
Taş yosunu demir pası sararmış bağrına
Paylaşmaksa hayat sefer tasımda ki lokmayla başlayalım
Aynı tasa kaşık sallıyalım ey gelin tüm fıkaralar
Biz paylaşmayı aç gecelerden yarım tütün mesailerinde öğrendik
Bir sıgarayı vardiye değişimlerinde arkadaşlarla içtiğimizde
Garibanlığın duyarsızlığında şıllık cumartesilerde oynaşanları
Fahişe gecelerin parayı pul ettiği.onurun bir ciklete satıldığı
Ağlayan anaları dost satan rezilleri adam diye gezdiğini gördük Ah ustam can ustam başım da taç ustam Ustam doğandı bir bebek berraklığında yalın ve duru
Ustam bir doğandı haksızlıklara yırtıcı ve acımasız
Ustam garipti adamdı adı da doğandı bir tarafı da vatandı