Usta Şiiri - Afer Engel

daha 16 yaşlarındayım,bir gün üzüm bağlarında,bağ bozuyoruz.komşu bağ dayımın bağı.dayım ilk eşinden ayrıldı 4 çocuğu var,bunlardan birisi Ayşe. dayım tekrar evlendi,bu 4 çocuk üvey ana elindeler,sizin anlıyacağınız bir gün aç,bir gün yarı toklar,üstleri başları yama,perişanlar,ne dense benim de gözüm sürekli Ayşe kıza takılır, bir zaman sora anladım ki,bu takılmanın adı aşk olduğunu,hani derlerya,dil kalbin tercumanıdır diye,işte benim ağzımda,dilimde hep Ayşe,nekadar içinde Ayşe geçen şarkı türkü varsa ezberledim,bu aşk beni saz çalmayıda öğretti...bir gün Ayşe kıza açıldım,itirazsız kabul etti,oda beni sevdiğini söyledi....tam 4 sene nişanlı kaldıktan sonra,anam,babam ayrıca onlarında yakınları,bizim evlenmemize karşıydılar.istemeselerde askere gitmeme 4 ay kala evlendik,askerlik bitimi ben Almanya-ya geldim sene 1970,onsuz Ayşe-siz ancak 11 ay arı kalabildim...neticede onuda yanıma getirdim,gel zaman git zaman,aradan 33 yıl geçti,fakat Ayşe kıza tanımak mümkün değil,üvey anasından hergün dayak yiyen,yarı aç,yarı tok geçen günler unutuldu,bana restini çekti,başınıza ağrıtmayayım boşandık,dost ağladı düşman güldü...bunun üzerine ben yine evlendim,derlerya gelen gideni aratır,dünyaya geldiğime pişman ettiler...derlerya yastık deyişsede,kader degismez,hah işte öyle oldu...çekersin gelmez,itersin gitmez.....kader babında,bizim oralarda oğlan dayıya,kız halaya benzer,ben bu sözü yaşadım sizinle paylaşmak istedim. dürterim yar uyanmaz, yar uykuya kanmaz, ikimiz aynı ateşde, ben yanarım o yanmaz..... okuyanları,paylaşanları candan tesekkürederim. Ibrahimoglu Halil