Kalmadı er kişi yiğit ve cesur
Çapsızlara kaldı meydan be Usta
Bozuldu mertlik ve kalmadı huzur
Çakallara kaldı meydan be Usta
Haberim olmadı yiğitlik ölmüş
Meydanlar boş kalmis tazılar gülmüş
Leş yiyen kargalar meydana dalmış
Cakallara kaldı meydan be Usta
Güzelim yurdumda tad tuz kalmadı
Derdin ne diye bir soran olmadı
Akortu bozuk şu sazım çalmadı
Çakallara kaldı meydan be Usta
Sürü sürü kurtan çakal üredi
Çalarak çırparak hergün büyüdü
Namertler başını aldı yürüdü
Çakallara kaldı meydan be Usta
Çatma sen usta o kara kaşını
Hep dik dur eğdirme öne başını
Bitsin artık sil sen gözün yaşını
Çakallara kaldı meydan be Usta
Fakir ve fukara canında bezer
Ensesi kalınlar garibi ezer
Kul Ortak'ım gördü bunları sezer
Çakallara kaldı meydan be Usta
KUL ORTAK
Baki OrtakKayıt Tarihi : 31.12.2024 22:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!