yine ilkbahar usta
yine çiçek dökmüştür bastığın yerlerin
çıksam gelsem ben
dokunsa yanağıma
çiğ düşmüş fındık yaprağı gibi
serin ellerin
ahh bu deli mevsim
baba ben uzağım
ama sen ordasın bilirsin
sen hep gelenleri beklersin
bak yine ilkbahar baba
ve yine dallar dellenir
bilmem ki sensiz bu toprak, bu harman, bu çay
nasıl demlenir...
Kayıt Tarihi : 3.4.2015 00:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!