Ufka yürüyor bende 
Zamansızlığın adın içimi 
Isıtıyor söylediğin her söz 
Kulağıma küpe sanki ama sen
En sağır acısın içimde usta 
Sözlerini aklıma düşündüğümden
Bu yana yorgun gitmelerin
Kafamda çürüyüp gidiyor hayat 
Adına ne varsa bende bitiyor 
Usta
Meğer ne çok özlemişim adına 
Kader dediğimiz bu dünyada 
Beni Bir tek sen anlarsın be usta 
Birtek sen anlarsın 
Suskunluğuma ben çare 
Bulamadım ne garip bir şey bu
Kırmadan dağıtmadan yaşamak 
Hor gördüler kalbimi parçaladılar 
Ah be usta 
Ben nasıl bileyim doğruyu 
Yanlışı dost düşman belli değil 
Ki kardeş kim kalleş kim nerden
Bileyim herkese bir liman oldum
Ama kendime asla bir Liman
Bulamadım 
Söyle şimdi usta her gün 
Düşünüp ağlamaktan ben 
Bu koca dünyadan artık çok 
Sıkıldım be usta çok sıkıldım...
Kayıt Tarihi : 15.7.2024 08:02:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!