Dün gece ağladım dün gece yandım.
Bir yudum su veren olmuyor usta.
İsmini bir daha, bir daha andım.
İsim çiçek değil solmuyor usta.
Geceler geceler hancı geceler.
Yitik bir yolcuya sancı geceler.
Özleme bürünmüş acı geceler.
Ne ettiysem çilem dolmuyor usta.
Seni usta bildim eyledim ikrar.
Bu sesi duymamak inkardır inkar.
Başlamak diyorsan işte bin tekrar.
Tekrarlar yerini bulmuyor usta.
Ustası bir alem Yücel bir alem.
Öyle şeyler varki yazmıyor kalem.
Gizden bir şey çıkmaz söyle de bilem.
Bu dünya kimseye kalmıyor usta.
Kayıt Tarihi : 11.3.2011 22:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yücel](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/11/usta-2-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!