Bir yerlerde hep kaybediyoruz usta.
Çoğumuz yalnız dolaşıyoruz artık sokaklarda.
İklimini yitirmiş yüreklere bürünmüşüz.
Sevdalarda kuraklaşmış bu vakit.
Niye usta, niye?
Adına sevda dedikleri şeyi böyle anlatmamıştı annem.
Şimdi kime baksam solunu heba etmiş bir şekilde dolanıyor ortalarda.
Güvenden yoksun,
aciz,
mutsuz...
Kim getirdi sevdayı bu hale usta?
Susma!
Söylesene.
Dününe dönüp geçmişini karalamak isteyenler olduk, bugünümüzü görmezden gelip..
Körleşiyor gittikçe yüreklerimiz, kördüğümlere bulanıp..
Adına sevda dedikleri şeyi böyle anlatmamıştı annem oysa.
Korkak,
yüreksiz,
umutsuz...
Biz artık hep kaybediyoruz usta..!
Yunus TemurçinKayıt Tarihi : 15.3.2013 03:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!