Usta Şiiri - İbrahim Halil Demir

Ezilmek hep kaderin mi?
Sevilmeden sevmek adetin mi be usta?
Mazlum olmak yakışır mı sana?
Gülerken ağlamak soyadın mı be usta?

Ay doğmaz mı gecelerine?
Yıldızlar yanıp sönmez mi be usta?
Yorgun yorgun damda uyurken,
Rüya görmez misin be usta?

Çalışmaktan kamburlaşmış belin,
Yorulmak nedir bilmez misin be usta?
Tebessümün eksik olmaz yüzünden,
Melek misin, sen nesin be usta?

Meslektaşların yatları, katları var,
Sen haline hep şükrediyorsun be usta.
Bugünlük bu kadar, yarına Allah kerim diyorsun,
Çok mertsin, eyvallahın yok kimseye be usta.

Gençliğin uçup gitti. Hiç güzel gün görmedin.
Yılların su gibi geçti. Sen hiç yaşamadın be usta.
Kendini bildin bileli karınca misali hep çalıştın,
Cömertliğinden hiç bir şey biriktirmedin be usta.

Ellerin nasırlaşmış, helal çalışmaktan,
Ellerinin kiri yıkamakla geçmiyor be usta,
Her şeyden mahrumsun, gezip tozmayı unutmuşsun,
Böyle yaşamakla beni üzüyorsun be usta.
.03/05/2005