Usta Şiiri - Kurtuluş Kurtoğlu

Gurbet ellerde yıkılıp kaldım
Kalkamıyorum bir türlü usta
Aşk dergahına destursuz daldım
Çıkamıyorum bir türlü usta

Başımda sevda kuşları öter
Günlerim hep çile ile biter
Sılam gözümün önünde tüter
Gidemiyorum bir türlü usta

Başımda kalmadı bir tel saç
Gurbet ellerde gezerim hep aç
Hasta olsam ne dohtor ne ilaç
Bulamıyorum bir türlü usta

Andıkça köyü yüreğim sızlar
Yavrular sılada beni özler
Nazlı dilberim yolumu gözler
Varamıyorum bir türlü usta

Beyhude beyhude gezer oldum
Bunca yıldır hasret çeker oldum
Sılama destanlar dizer oldum
Yazamıyorum bir türlü usta

Hastayım usta karnım sancıyor
Bütün yaralarım çok acıyor
Herkes beni yabancılıyor
Duramıyorum bir türlü usta

Gurbette bir nevi sanki sürgün
Sevdalı gönlüm her şeye vurgun
Gurbet ellerde kalmışım yorgun
Yatamıyorum bir türlü usta

Kurtoğlu yıllarca çekti hasret
Beni yakıp bitirdi bu gurbet
Eller gibi bende burada hasret
Çekemiyorum bir türlü usta

2002 Mayıs Sürmene