Donuyorum be usta
Ellerim buz gibi dudağimda ter
Küfrederim söverim eller ne derse der
Gelmişine geçmişine derim olur biter,
Yanıyorum be usta
Ne dumanım var ne de külüm
Alevim var ne ateşim ne korum
kaybettim kendimi sana niye soruyorum,
Ölüyorum be usta
Uzaklar çok yakın oldu yakınlar uzak
Yorma kendini gel beni kendi halime bırak
Sakın üzülme o defteri artık sende kapat
Yolun sonu göründü usta işte son durak.
Kayıt Tarihi : 17.6.2015 23:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Kaytanbıyık](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/17/usta-138.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!