Usta... Şiiri - Birkan Sucaklı

usta
bugün gece simsiyah
bak
yıldız yok gökyüzünde
gözlerinin feri kaçmış şehrin
ışıklar bir bir sönmekte
ya uyuyor bu millet
ya elektrikler kesik
yada umudu yitik
bir köşede karanlığı bekliyor...

usta
bugün gözlerim kör benim
kör yazar kelimelerim
bıçağım bileysiz
kanım donuk
dudaklarım çatlaktır kerpiçten ev misali...

usta
usta bugün uyumam ben
siyah bir şarap içtim elinden
yar bana küs
ben ışık yılı uzak
oysa nefesin
nefesime tuzak
bak
yine tepe taklak takvim yaprakları

sokaklar
kaldırım taşlarına küs
yüzüne bakmaz
caddeler desen kuru kalabalık
ne alan var birşey
ne veren
bazen uğrar azrail
güler geçer
bugün bana denk gelmedi
yarın gelmeyeceği ne malum ki...

usta
usta bugün ellerim titriyor
bak titrek yazıyor mum alevinin is'i
duvarlar sen resimleri
ne yana baksam...

usta
usta bugün ağlıyor doğmamış çocuğum
ağlıyor
gözlerinde şark kumu
ne yana savursam umutlarımı
hangi denize atsam
hangi kapalı kutuda bulsam
/ki/
açtığım kutu Pandoranın kutusu olur...

usta
usta ölüyorum ben bu gece
kalemim sana emanet
kelimeler kağıda...
ve ardıma bile bakmıyorum
yüreğim yar'a
yare bana emanet...

gör bak seyret
deniz yarılacak
ve gökyüzü silahını çekip
sonkez beni vuracak
adım Yağmur kalacak... Yağmur...

Aşk film gibidir bazen
Hattı kaldırılmış bir son durak! ..

ve ilahi adalet yazdıracak
tanrı beni kendi eliyle vuracak
Oku!

...