Usta Şiiri - Mesut Kabamaklı

neden hayat böyle acımasız be usta
gülmediki gözlerim harap oldu gençliğim
yokki anam babam kardeşim candan sevdiğim
kurtlar sofrasında kaldım ben usta kaldım ben usta

hep hayaller kurdum küçücük dünyamda
uçuyormu duruyormu kokuyormu acaba
yakalardım bırakmazdım sarılırdım sımsıkıca
mutluluğu bırakmazdım ateş olsa beni yaksada

yokki kafamı sokacak bir barkım tutunacak dalım
hergün benden giden canım boştur feryadım
keşke olsaydı anam babam kardaşım sevdalım
isyan etmedim sanadır dualarım sen varsın allahım

zan edilmesinki kıskanırım ahmeti mehmeti ayşeyi
yarı tok yarı aç olsamda yırtık olsada elbisem
yarım yamalak geçiyor uykularım firari
dimdik ayakta kalmasını senden öğrendim usta

açılan eller semaya edilen dualar allaha
fakirlik zenginlik hepsi birer rüya aman boğulma
kazık çakanı gördünmü üç günlük dünyaya
eser kalır mezar taşı kul muhtaçtır duaya

fakirlik kınanmaz haktandır sabret
beterin beteri var sen şükret
sana canım dostum diyenleri sen inkar et
unutulsanda unutma seni unutmayan var
oda allahtır be usta oda allahtır be usta

mesut kabamaklı