Nedim bilmiyorum bu şiire başlarken,
Su dersem başlarım sözün bittiği yerden,
Fuzuli kadar rahat değilim yazarken,
Ya Rab! beni de kıl unutulmayan şairlerden.
İnsan hiç mi şiir yazamaz servisizken,
Gülsüz ne farkım var söyle bana Baki’den
Giderim ben öyleyse Mevlana’nın izinden
İlahi aşkın güzellikleriyle yaşarım özleyse ben.
Umarım bir şair çıkacak Sivas Lisesinden,
Gurur duyacaksınız onla canı gönülden,
Mahrum bırakmayın onu sonsuz sevginizden,
Ona ab-ı hayatı veren sizsiniz gönlünüzden
Kayıt Tarihi : 14.3.2009 23:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

burada ki servi ve gülde yar oluyor
ab-ı hayat ise ölümsüzlük suyudur
TÜM YORUMLAR (1)