** Uslu yorgun bir yolcu **

Selamünaleyküm can, iki bin on sene,*
Yirmi yedi Kasım güz, Cumartesi yine.*
**
Yolcuyuz ömür boyu, evvel ruh yol alır,*
Rahme düşer gül beden, göverir kol alır.*
**
Şefkat görür gül yolcu, dünyaya göz açar,*
Kundaklanır gül bebek, hülyaya söz saçar.*
**
Memeler musluk olur, süt verilir sâfi,*
Rahmetle beslenir gül, aş serilir nâfi.*
**
Yol yürür tıpış, tıpış, ilkbahar sonra kış,*
Ömür biter, yol bitmez, kabredir bu akış.*
**
Yollara düştüm zahir, aslıma yol sordum,*
Yollar çatal, yol yumak, faslıma lâl yordum.*
**
Yol Nur’dan, Nur’a gider, yol aydınlık gider,*
Gafil yol, yordam bilmez, hâl baygınlık heder.*
**
Yola gelmişim lâkin, cümle kervan göçmüş,*
Ticaret yapamadım, cemi devran çökmüş.*
**
Ağlarım, ağlatamam, söylerim kim dinler,*
Dili yok şu kalbimin, bizarım can inler.*
**
Hasret çeken yol gözler, tarihe göz düşer,*
Sayılır firak vakti, talihe köz düşer.*
**
Uslu yorgun bir yolcu, yol sonuna yakın,*
Han dahi harap olur, haşredir bu akın.*
**
Zübeyir Güngör Uslu 26.11.2010 – 09:28
Samsun www.ayyildizfm.com