Selamünaleyküm dost, yıl iki bin on bir,
On yedi Eylül Cumartesi, bak son kabir.
Hoşgörü ne güzel huy, hem yumuşak tavır,
Derviş gönülsüz gerek, ermişe kâr sabır.
Sabırla koruk üzüm, atlas olur ipek,
Ferhat dağları deler, suya kavuşur tek.
Damlalar taşı deler, su sürekli akar,
Yağmur duaya gelir, göz yürekli, bakar.
Mecnun’a çöl bir vaha, Leyla bir özge can,
Ömrünü aşka vermiş, gözünden dökmüş kan.
Karınca pek cevvaldir durmaksızın koşar,
Yuvasına aş taşır, dik yokuşlar aşar.
Milyon kez kanat çırpar, arı geri kalmaz,
Bal, bin çiçeğin özü, yorgun teri salmaz.
Örümcek ağı kurar, sabırla av bekler,
Günlerce aç ve susuz, yuvaya tav ekler.
Ya kedi pusu kurar, bir delikte gözü,
Kımıldamadan durur, sarsılmaz hiç özü.
Göçmen kuşlara bir bak, bir ay kanat çırpar,
Nice menziller aşar uykusuz göz kırpar.
Uslu yolun az kaldı, bir ömür tez geçti,
Hayatın sonbaharı, bahar ve yaz geçti.
Z.G. Uslu 16.09.2011-19:32
Samsun-Niksar yolu
www.ayyildizfm.com 0452.4230056
Kayıt Tarihi : 18.9.2011 07:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Samsun'dan memleketim Niksar'a giderken yazılmıştır...
![Güngör Uslu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/18/uslu-yolun-az-kaldi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!