Uslu Miço Şiiri - Ayşe Çabuk

Sabahın erken vakti açınca gözlerimi
Pupa yelken teknende buluverdim kendimi

Tutamadım dümeni, sürüklendim engine
Balık kokan ellerim kalbimin iç cebinde

Ne olur kaşma çatı, bak dilim dönmez bile
Emriyim amadene, ah konuşabilsem birde

Çok iş var bu teknede, birini hiç olmazsa
Gayretle öğrenirim, vaktimi almaz fazla

Ağları onarırım, toplarım paragatı
Yaraşmazsa elime kalafatın tokmağı

Cam gözlü torikleri canım gözüm bilirim
Livarın kapağında oturur da beklerim

Çamçak düşmez elimden, siyam ikizim say sen
Uyurum güvertede, branda istemem ben

Fakat tekne senindir; gönlüm tanır hükmünü
‘Haydi hemen in! ’ dersen ikiletmem sözünü

Yüklensinler günahı, kem talihim kör bahtım
Kırılmış hayalimi mizanadan asarım

Kıyıya uzanırım eski bir sandal ile
Gönül koymam kaptanım sakın ola üzülme

Çekerim yüreğimi kızaklarla kumsala
Halesa...Yesa... Yesa...Yurya yurya yurya!