Uslu Durun! Şiiri - Hasan Özünal

Ne hayasız güruhsunuz ki
Vatan sevgisini alkolle karıştırdınız
Beş taş üç molotof atmak için yallandınız
Neslinizi Akdeniz’e döktük amma
Kırıntınız içimizde kök saldınız
Aldanmayın sessizliğe
Siz on bin yıllık milleti bir hiç mi sandınız?

Aklınız yok ki bir başka akla uydunuz
Fikriniz yok ki küfürler savurdunuz
Bu millet düşmanınız ki bağrından vurdunuz
Ayak üstü kuyruklu bin bir de yalan uydurdunuz
Gâvur parası ile yediniz içtiniz kudurdunuz
İktidar hırsı ile gözü dönmüşlere paravan oluşturdunuz
Hoşgörü bunun adı, sindirdik mi sandınız…

Ekmek yediğiniz eli dişlediniz
Kendi eleştirdiğiniz suçları işlediniz
Anadan üryan soyunup kameralara kişnediniz
Yetmedi camilere işediniz
Allah yarattı deyip sustuysa millet
Siz bu milleti sabır taşı mı sandınız.

Haliniz bin perişan tavrınız çirkin
Piyonlarınız sakar elebaşlarınız pişkin
Haramlar gaz yapmış karnınız şişkin
Erkeğiniz o biçim kadınlarınız eşkin
Meydanlar dar gelir bu milleti güçsüz mü sandınız?

Fikrilerini çiğnediniz Ataları alet ettiniz,
Hayvanlar gibi bir tutam yemin ardından gittiniz,
Nerde pislik var siz anında orda bittiniz
Milletin kutsalına en çirkin lafları ettiniz
Ses duyurmak adına namussuzluğunuzu ilan ettiniz
Isıramayacağınız için Millet dikkate almadı ne sandınız?