Selamünaleyküm dost, yıl iki bin on bir,
Yirmi dört Kasım Perşembe, kış soğuk tabir.
Güz mevsimi son demi, ömrün son baharı,
Yapraklar sararmış yıl, belki son neharı.
Kış mevsimi pek yakın, ekser yerde kar var,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta