Uslu bedelin bir can Şiiri - Güngör Uslu

Selamünaleyküm dost, yıl iki bin on bir,
Yirmi üç Kasım Çarşamba, bedelli tabir.

Kar yağar ince, ince, bedelli hâl nice,
Bedelsiz her gün ağlar, bedelli bir gece.

Her asker bedel verir, kimi para öder,
Ya bedel kol ve bacak, ağlar ana, peder.

Bedelliye şaşma can, olmalı hem sakin,
Paran varsa Ferrari, yoksa dolmuşa bin.

“Ver otuz bin teşekkür, sıradaki gelsin,”
“Benim bedelim yok”, “oğlum sen bedelsin”.

Muhtaç olduğun kudret, hesapta otuz bin,
Asil kanmış hikâye, şişeden çıktı cin.

Bedelli şarkı söyler, “Bedavamı sandın,
Para verip aldım, sen er gittin aldandın”.

Askerlik yapanlar, hatıra künye saklar,
Bedelli askeri, bir yaprak dekont paklar.

Bedelliye sor hele bir “koçum şafak kaç”,
Bedelli “bedel ödedim, karnım kaldı aç”

Bedelli icat oldu, mert askerlik nanay,
Mertlik otuz bir lira, namerde ver onay.

Paran varsa bedelli, paran yok kederli,
Bedelsiz er ağlar, “bahtım kara kaderli”.

Her Türk asker doğar, gariban parası yok,
Bedelli kirişi kır, cebinde paran çok.

Ey vicdan nerdesin, “para çekmeye gitti,
Saydı bak otuz bini, askerlik tez bitti”.

Uslu canın bedelsiz, askere koş hele,
Bedelli rahat yatsın, sen koltukta kelle.

Z.G. Uslu 23.11.2011-09:13 Samsun
www.ayyildizfm.com 0452.4230056