Uslu Şiiri - Yusuf Işık 3

uslu

Adı yoktu
Sahipsiz denmesindense
Koyu bir nefret duyardı
Yağmur kokularıyla
Birlikte geliveren
Marka parfümlerin de
Hiç birini bilmez
Kokularını da tanımazdı
Kırılmak üzere olan
Bir dala asılmış
Eski bir ceketiyle
Eskilerde beyaza çalan
Hakim yaka gömleği
Bir de
Yanından hiç ayrılmayan
‘Uslu’sundan başka
Ne bir şeyi
Ne de kimsesi yoktu
Yanına yaklaşılmak istenmemesinin
Adamlığıyla değil
Deniz suyundan başka
Su bilmemesi ile ilgisi vardı
Ne yer ne içerse
Uslu ile üleşirdi
Yazgılarının bir yazıldığını
Gecenin koyu siyahı
Sabahın ıssızlığında
Mırıldanıp dururken de
Kimsecikler duymazdı
Arada bir keyfe keder
Zenginliğinin en has ve
En cömert zamanlarında
Kondusunun bacalarından
Beyaz bir duman
Yükseldiği de görülürdü
Bir paket sigaranın
Bayram ettirdiği günlerde
Ne bir şeylerden
Şikayetçi olduğunu
Ne de birilerinden
Bir şeyler istediğini
Gören olmadı
Ne zaman ki
Hız göstergesi bozulan
O motorsikletin
‘Uslu’sundan ne istediğini
Çözemediği güne kadar..21.5.22