Sen uslanma hele divane gönül
Gün gelir seni de uslandırırlar.
Solar ömrün bağı, çiçek açmaz gül
Yüce dağlar gibi puslandırırlar.
Kimseler dağında kışlamaz olur,
Dert keder kapını boşlamaz olur,
İşleyen düzenin işlemez olur,
Atar bir köşeye, paslandırırlar.
“Bindebir’i üzdüm” diyerek öğün
İster şenlikler yap, istersen düğün…
Kahrından ölürsün ben öldüğüm gün;
Sırtını toprağa yaslandırırlar.
26.09.2012
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 26.9.2012 16:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!