Uslanmaz divaneyim Şiiri - Nevzat Gibey

Bilinmez bir derde düştü şu gönlüm
Kuytulardan kuytulara koşarken
Garip ama hep çıkmazdadır yolum
Adres belli gönül belli dururken

Kim söylemiş aşk en büyük mutluluk
Aşk hep acı büyük bir tutukluluk
Hangi yana dönsem o çıkarmı karşıma
Neler çektim aşk elinden, ne gelmedi başıma

Küçük bir çocouk idim kapıldım bir hayale
Gam bilmezdim gamdan düştüm bu hale
Uzaklardan özlemeyi aşk sandım
Hep ben kandım her hayale aldandım

Sokak,sokak aramadım ya ardından
Aşk sandığım sen vurdun ya sırtımdan
Şimdi zehir olsan adı aşk diye
Yine içer yine ölür giderim

Bindefa vursanda sen sırtımdan
Çağır yine koşa koşa gelirim
Ben uslanmaz aşıkı divaneyim
Senin adın aşk ise gönül yurdunda
Onu abı hayat diye içerim
Yaşarsam bu acıyla ömrüm gececek inan
Bu mecnun da derdinden bir gün ölecek inan.