Uslanmaz Bir Hasret

-I-

Yapraklarından ayrı düşmüş ağaçların
Sokak sokak beklediği mekânları,
Henüz el değmemiş yaşlı zamanları,
Yüreklerde saklanan sahipsiz yangınları,
Tehlikeli derecede unutulan yaşamları,
Yeniden doğmuş meziyetsiz, geçersiz gerçekleri
Bir bir, alev alev, beyaz beyaz yakıyorum.
Yaktıkça daha fazla yakıyor, uslanmıyorum.
Bazı bazı her şey bitti kuşkusuna,
Korkusuna, öfkesine kapılıyorum.
Sonra yine her şeyi biliyor, her şeyi anımsıyorum.
Her rengini hatırlıyor, her kıyısında yeniden üşüyorum.
Yüzün yüzümde, ömrün ömrümde
Bin yıllık bir hasret oluyor.
Soruyorum ardın sıra, güzelliğine dair ne varsa.
Bütün soruları biliyor,
Ezbere söylüyorum sana dair ne varsa
Hiç atlamadan, yanıltmadan, yaşlanmadan.
Baktıkça bakasım, yandıkça yanasım geliyor,
Yaşadıkça yaşayasım.
Hiç unutmuyorum, her anı yeniden soluyorum.
Ve ben soludukça
Soluyor, renklerine ömrümüzü verdiğimiz akşamsefaları.
Güzelliğin ömrümün can evi oluyor.
Tüm hüzünler birer ıslahevi…

-II-

Havada bir günah gibi süzülen
Görünmez suçluluk duygularını,
Unutulan en son anı’nın ardından gelen
Birbirine düşman tüm rahatlıkları,
İşe yaramaz sabah sevinçlerine dönüşen
Başıboş akşamsefalarını
Bir bir, beyaz beyaz yakıyorum.
Alev alev yanıyor içimde yüzünün uslanmaz güzelliği.
Bazı bazı bir sevinç sarıyor
Her şeyin bittiğini haykıran.
Sonra her şey yine kapımda, ezberimde.
Her rengini hatırlıyor, her kıyısında yeniden ölüyorum.
Yüzün yüzümde, ömrün ömrümde
Bin yıllık bir hasret oluyor.
Soruyorum ardın sıra, güzelliğine dair ne varsa.
Bütün soruları biliyor,
Ezbere söylüyorum sana dair ne varsa
Hiç atlamadan, yanıltmadan, yaşlanmadan.
Baktıkça bakasım, yandıkça yanasım geliyor,
Yaşadıkça yaşayasım.
Hiç unutmuyorum, her anı yeniden soluyorum.
Ve ben soludukça
Soluyor, renklerine ömrümüzü verdiğimiz akşamsefaları.
Güzelliğin ömrümün yangın yeri oluyor.
Tüm hüzünler birer ıslahevi…

'Dünlerden Bugün', S'imge:Ceren Yayıncılık, Mayıs 2010, Sayfa (16)